ଯେବେ ବି କବିତାର କଥା ପଡିବ, ମନେପଡିବେ ରାହତ ଇନ୍ଦୋରୀ

‘ମୋତେ କିମ୍ବା ମୋ ଘରକୁ ଯୋଗାଯୋଗ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବେ ନାହିଁ । କେବଳ ଏତିକି ମୋ ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବେ! ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବେ ମୁଁ ଯେମିତି କୋରୋନାକୁ ହରେଇ ଜଲ୍ଦି ଆପଣମାନଙ୍କ ଗହଣକୁ ଫେରି ଆସିବି । ମୋ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟର ଖବର ଆପଣଙ୍କ ପାଖକୁ ଟ୍ୱିଟ ଦ୍ୱାରା ଜଣାଉଥିବି ।’ ଏହା ଥିଲା ପ୍ରଖ୍ୟାତ ଲେଖକ, ଗୀତିକାର ତଥା କବି ରାହତ ଇନ୍ଦୋରୀଙ୍କର ଟ୍ୱିଟ୍ । ତା’ପରେ ଏହି ମହାନ ହସ୍ତିଙ୍କର ଆଉ କୌଣସି ଖବର ଆସିଲା ନାହିଁ କି ଆସିବ ନାହିଁ ମଧ୍ୟ । ବିଶ୍ୱବ୍ୟାଧି କରୋନା ମହାମାରୀକୁ ହରାଇବାକୁ ଯାଇ ସେ ହାରିଗଲେ ମାତ୍ର ଭାରତର ପ୍ରତିଟି ପଂକ୍ତିରେ ତାଙ୍କ ଛାପ ଛାଡିଗଲେ । କବି, ଲେଖକ ଓ ଗୀତିକାର ଭାବେ ସେ ସଦା ସବୁଜ ହୋଇ ରହିଥିବେ ଆମ ଗହଣରେ । ହିନ୍ଦୀ ସିନେମା ଜଗତକୁ ସେ ଦେଇଛନ୍ତି ଅନେକ ସୁପର ହିଟ ଗୀତ । ବୁମରୋ ବୁମରୋ (ମିଶନ କାଶ୍ମୀର), ଚୋରି ଚୋରି ଜବ ନଜରେ ମିଲି (କରିବ), ୟେ ରିସ୍ତା (ମିନାକ୍ଷୀ), ଦୋ କଦମ ଅର ସହି (ମିନାକ୍ଷୀ), ନିନ୍ଦ ଚହୁରାଇ ମେରି କିସନେ (ଇସ୍କ), ଦିଲ କୋ ହଜାର ବାର ରୋକା ରୋକା ରୋକା (ମର୍ଡର), ଦେଖ ଲେ, ଛନ ଛନ (ମୁନ୍ନା ଭାଇ), ଦିୱାନା ଦିୱାନା (ଦରାର୍), ମୁର୍ଷିଦ (ବେଗମ ଜାନ୍), ଆଜ ହମ୍ନେ ଦିଲ୍ କା (ସର୍) । ରାହତ ଇନେ୍ଦାରୀଙ୍କର ନିଧନ ଘଟିଛି । ୧୯୫୦ରେ ଜନ୍ମିତ ଇନେ୍ଦାରୀଙ୍କୁ ୭୦ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଥିଲା । ହସ୍ପିଟାଲରୁ ମିଳିଥିବା ସୂଚନା ମୁତାବକ ହୃଦଘାତ ଯୋଗୁଁ ତାଙ୍କର ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଛି । କୋନା ସଂକ୍ରମିତ ହେବାରୁ ତାଙ୍କୁ ହସ୍ପିଟାଲରେ ଭର୍ତ୍ତି କରାଯାଇଥିଲା । ସେ ନିଜେ ଏହି ସୂଚନା ଆଜି ସକାଳ ସାଢେ ୭ଟାରେ ଟ୍ୱିଟ କରିଥିଲେ । କୋଭିଡର ପ୍ରାଥମିକ ଲକ୍ଷଣ ଦେଖାଯିବା ଦ୍ୱାରା କାଲି (୧୦ ଅଗଷ୍ଟ)ମୋର କୋରୋନା ଟେଷ୍ଟ କରାଗଲା । ଯାହାର ରିପୋର୍ଟ ପଜିଟିଭ ଆସିଛି । ଇନେ୍ଦାର ହସ୍ପିଟାଲରେ ଭତ୍ତି ହୋଇଛି । ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତୁ ଯେତେ ଶୀଘ୍ର ଏହି ରୋଗକୁ ହରାଇ ଦେବି । ମୋର ନିବେଦନ ରକ୍ଷା କରିବେ, ମୋତେ କୋମ୍ବା ମୋ ଘରକୁ ଫୋନ କରିବେ ନାହିଁ । ମୋ ଖବର ଟ୍ୱିଟର ଏବଂ ଫୋନ ମାଧ୍ୟମରେ ଜଣାଉଥିବି । ଦୀର୍ଘ ୪୦ ରୁ ୪୫ ବର୍ଷ ଧରି କବି ମହଲରେ ନିଜକୁ ସାମିଲରେ ନିଜର ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ପରିଚୟ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିବା ଏହି ମହାନ ହସ୍ତି ରାହତ ହୁରେସିଙ୍କ ଜନ୍ମ ଇନେ୍ଦାରରେ ହୋଇଥିଲା । ଜୀବନର ସବୁଠାରୁ ଅଧିକ ସମୟ ଇନେ୍ଦାରରେ ସେ ବିତାଇଥିଲେ । ଏହି ସହରରୁ ବିଶ୍ୱର କୋଣ କୋଣରେ ତାଙ୍କର ଗୀତ ଓ କବିତା ପହଞ୍ଚô ଥିଲା । ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସେ ରାହତ ଇନେ୍ଦାରୀ ନାମରେ ପରିଚୟ ପାଇଲେ । କବିତା ଓ ସାୟର ବ୍ୟତୀତ ଇନେ୍ଦାରୀ ଅନେକ ହିନ୍ଦୀ ଗୀତ ମଧ୍ୟ ଲେଖିଛନ୍ତି । ସର, ଜାନମ, ଖୁଦ୍ଦାର, ମର୍ଡର, ମୁନ୍ନାଭାଇ ଏମ୍ବିବିଏସ୍, ମିଶନ କାଶ୍ମୀର, କରୀବ, ଇସ୍କ, ଘାତକ ପ୍ରମୁଖ ହିନ୍ଦୀ ସିନେମାରେ ଗୀତ ରଚନା କରୀ ସଫଳତାର ଶୀର୍ଷ ଛୁଇଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର ଯୁଗାନ୍ତକାରୀ ଉପନ୍ୟାସ ନାରାଜ ଓ ଧୂପ ଦେଶର ଖୋଣାନୁକୋଣରେ ପ୍ରସିଦ୍ଧି ଲାଭ କରିଛି । " ଅପନେ ହାକିମ କି ଫକୀର ପେ ତରସ ଆତା ହେ, ଜୋ ଗରିବ କେ ପସୀନେ କି କମାଇ ମାଙ୍ଗତେ ହେଁ "